donderdag 21 april 2016
GOEDENDAGROUTE
Kortrijk de stad van de Guldensporenslag in 1302 is de starplaats van de vernieuwde Goedendagroute. Idd. de Goedendagroute is in 2003 vernieuwd en is een zeer mooie route geworden.
De route komt door het prachtige recreatiedomein de Gavers in Harelbeke, en daar hebben wij dan ook de start genomen, parking is er in overvloed.
De eerste 3km fietsen we dus door de Gavers, best is hier door te fietsen in de voormiddag en zeker op zondag.
Rond het 179 ha grote natuurdomein is het heerlijk en rustig fietsen, dat ondervind men algauw wanneer men aan het einde komt van het domein en het iets drukkere verkeer tegemoet fietst.
We fietsen richting Kortrijk via het kanaal Bossuyt Kortrijk. Vanaf 't Hoge gaat de route meer naar een glooiend landschap en fiets men voorbij het studentendorp Katho en Kulak.
Prachtige vergezichten sieren het landschap en al fietsend trotseren we enkele licht heuveltjes, we fietsen door Bellegem, Rollegem en Aalbeke. A17, E17 zijn de autosnelwegen die we 3 maal overfietsen om Marke te bereiken. We fietsen nu richting Kortrijk, in Bissegem fietsen we terug langs de Leie, enkele rustige onverharde en nieuwe fietspaden brengen ons naar de markt van Kortrijk, hier is het heerlijk vertoeven op de vele terrasjes. De Broeltorens, Belfort en Begijnhof zijn prachtige en belangrijke bezienswaardigheden.
Na al dit moois fietsen we door het centrum richting eigenlijke startplaats de Groeningeabdij, wie denkt geconfronteerd te worden met drukke verkeer in het centrum heeft het mis, door Kortrijk fietst men langs heerlijke fietswegels.
Doordat wij gestart zijn in Harelbelke, volgen we onze route verder en komen terug aan de Leie, die volgen we tot in Kuurne, hier moeten we tot onze spijt het heerlijke pad langs de Leie verlaten, we fietsen nu door een residentiele wijk om uiteindelijk de Gavers terug te bereiken.
Na onze fietstocht hebben we nog even genoten van het mooie terras met zicht op het Gavermeer.
De route komt door het prachtige recreatiedomein de Gavers in Harelbeke, en daar hebben wij dan ook de start genomen, parking is er in overvloed.
De eerste 3km fietsen we dus door de Gavers, best is hier door te fietsen in de voormiddag en zeker op zondag.
Rond het 179 ha grote natuurdomein is het heerlijk en rustig fietsen, dat ondervind men algauw wanneer men aan het einde komt van het domein en het iets drukkere verkeer tegemoet fietst.
We fietsen richting Kortrijk via het kanaal Bossuyt Kortrijk. Vanaf 't Hoge gaat de route meer naar een glooiend landschap en fiets men voorbij het studentendorp Katho en Kulak.
Prachtige vergezichten sieren het landschap en al fietsend trotseren we enkele licht heuveltjes, we fietsen door Bellegem, Rollegem en Aalbeke. A17, E17 zijn de autosnelwegen die we 3 maal overfietsen om Marke te bereiken. We fietsen nu richting Kortrijk, in Bissegem fietsen we terug langs de Leie, enkele rustige onverharde en nieuwe fietspaden brengen ons naar de markt van Kortrijk, hier is het heerlijk vertoeven op de vele terrasjes. De Broeltorens, Belfort en Begijnhof zijn prachtige en belangrijke bezienswaardigheden.
Na al dit moois fietsen we door het centrum richting eigenlijke startplaats de Groeningeabdij, wie denkt geconfronteerd te worden met drukke verkeer in het centrum heeft het mis, door Kortrijk fietst men langs heerlijke fietswegels.
Doordat wij gestart zijn in Harelbelke, volgen we onze route verder en komen terug aan de Leie, die volgen we tot in Kuurne, hier moeten we tot onze spijt het heerlijke pad langs de Leie verlaten, we fietsen nu door een residentiele wijk om uiteindelijk de Gavers terug te bereiken.
Na onze fietstocht hebben we nog even genoten van het mooie terras met zicht op het Gavermeer.
VEURNE AMBACHTROUTE
Met een lekker zonnetje en goede temperatuur zijn we vandaag begonnen aan de Veurne Ambachtroute. Mooie startplaats was voor ons Wulpen, makkelijk bereikbaar vanaf de autosnelweg en ideaal om rond de middag in Veurne aan te komen om de terrasjes te doen.
Vanaf Wulpen fietsen we richting paardenvissersdorp Oostduinkerke, via het dorp komen we in het duinenlandschap van de Doornpanne terecht, dit 240ha grote duinmassief is ideaal geschikt om te wandelen.
Een prachtig fietspad loopt eveneens door dit duinmassief en wij mogen er van profiteren langs onze route, we fietsen over de hoge Blekker, met zijn 33m de hoogste duinentop van de Vlaamse kust.
We fietsen nu langs prachtige villa’s door het duinengebied, tijdens onze tocht trekt de Zuid-Abdijmolen onze volle aandacht, deze molen is tijdens de zomermaanden iedere dag toegankelijk.
Na ons duinengebied trekken we nu het open landschap in richting Veurne, ver voor ons zien we reeds de prachtige kerktorens opduiken van deze mooie stad. Wanneer we aan de rand komen van Veurne is het even opletten geblazen bij het dwarsen van een gevaarlijk kruispunt.
We fietsen nu dwars door Veurne, of we proberen het althans, de liefelijke terrasjes dwingen ons af te stappen en er gebruik van te maken. Ondertussen genieten we van de prachtige gevels en torens die te bewonderen zijn, we moeten helaas verder en fietsen nu richting Lovaart waar we enkele km’s gaan langs fietsen.
Aan het brugje van Steenkerke fietsen we linksaf door het dorp van Willem Vermandere. Vanaf nu fietsen we vele km’s door landbouwgebied, vele kronkelende en rustige wegen brengen ons richting Oeren.
Vanaf Wulpen fietsen we richting paardenvissersdorp Oostduinkerke, via het dorp komen we in het duinenlandschap van de Doornpanne terecht, dit 240ha grote duinmassief is ideaal geschikt om te wandelen.
Een prachtig fietspad loopt eveneens door dit duinmassief en wij mogen er van profiteren langs onze route, we fietsen over de hoge Blekker, met zijn 33m de hoogste duinentop van de Vlaamse kust.
We fietsen nu langs prachtige villa’s door het duinengebied, tijdens onze tocht trekt de Zuid-Abdijmolen onze volle aandacht, deze molen is tijdens de zomermaanden iedere dag toegankelijk.
Na ons duinengebied trekken we nu het open landschap in richting Veurne, ver voor ons zien we reeds de prachtige kerktorens opduiken van deze mooie stad. Wanneer we aan de rand komen van Veurne is het even opletten geblazen bij het dwarsen van een gevaarlijk kruispunt.
We fietsen nu dwars door Veurne, of we proberen het althans, de liefelijke terrasjes dwingen ons af te stappen en er gebruik van te maken. Ondertussen genieten we van de prachtige gevels en torens die te bewonderen zijn, we moeten helaas verder en fietsen nu richting Lovaart waar we enkele km’s gaan langs fietsen.
Aan het brugje van Steenkerke fietsen we linksaf door het dorp van Willem Vermandere. Vanaf nu fietsen we vele km’s door landbouwgebied, vele kronkelende en rustige wegen brengen ons richting Oeren.
Tot 1970 was dit kleine dorpje zelfstandig. Het laatgotisch kerkje uit de 16é eeuw is dan ook meer dan een bezoek waard, rond dit kerkje zie je de massagraven uit de oorlog 1914-1918.
Net voorbij het kerkje komt men voorbij café “De Leute”. Het opschrift aan de gevel moet men zeker eens lezen. We fietsen nu verder richting Alveringem, aan de Lovaart fietsen we linksaf langs het kanaal tot aan de voetgangersbrug waar we over moeten.
Weerom gaat de route via kronkelende landbouwwegen, ondertussen fietsen we voorbij Avekapelle en krijgen we enkele prachtige afzonderlijke fietspaden door open landbouwgebied tot Booitshoeke.
Het Sint Audomaruskerkje van Booitshoeke die staat te blinken in de zon trekt ondertussen de volle aandacht van iedere toerist. Stilaan naderen we ons einde, nog even over de autosnelweg en we fietsen zo weer Wulpen binnen.
De Veurne Ambachtroute is een ware topper waar we enorm van genoten hebben.
Net voorbij het kerkje komt men voorbij café “De Leute”. Het opschrift aan de gevel moet men zeker eens lezen. We fietsen nu verder richting Alveringem, aan de Lovaart fietsen we linksaf langs het kanaal tot aan de voetgangersbrug waar we over moeten.
Weerom gaat de route via kronkelende landbouwwegen, ondertussen fietsen we voorbij Avekapelle en krijgen we enkele prachtige afzonderlijke fietspaden door open landbouwgebied tot Booitshoeke.
Het Sint Audomaruskerkje van Booitshoeke die staat te blinken in de zon trekt ondertussen de volle aandacht van iedere toerist. Stilaan naderen we ons einde, nog even over de autosnelweg en we fietsen zo weer Wulpen binnen.
De Veurne Ambachtroute is een ware topper waar we enorm van genoten hebben.
maandag 11 april 2016
RAMMEKENSROUTE
Iedereen is het er over eens, wie ooit de Rammekenroute fietste was achteraf laaiend enthousiast over deze route.
Deze schitterende route gelegen op het eiland Walcheren is een van Nederlands mooiste fietsroutes. Niet alleen is deze route heel mooi, Middelburg is tevens een prachtige stad om de route aan te vangen.
Wij als kustbelgen verkiezen te starten in Vlissingen, nogal logisch gezien we van Breskens komen met de overzet.
De fietsoverzet brengt ons in een klein halfuurtje naar de overzijde van de Westerschelde , een leuke tocht als je het mij vraagt, zeker bij mooi weer, en wanneer gaan wij fietsen….idd. bij mooi weer, dus?
Wanneer we aan de oever zijn in Vlissingen staan we voor het station, om de route aan te vangen fietst men gewoon rond het station, makkelijker kan niet.
Vanaf de eerste km’s is het heerlijk fietsen langs het kanaal, in Oost Souburg verlaten we het kanaal om nu binnendoor te fietsen richting Veerse Meer.
Vooraleer we aan het Veerse meer zijn, fietsen we door Arnemuiden, en langs het Fort Rammekens.
Fort Rammekens had als doel de vaarweg naar Vlissingen en Arnemuiden te beschermen. Via rustige wegen naderen we stilaan het Veerse meer, echt veel zien we er niet van, we fietsen langs een prachtig verhard fietspad achter de bomenrijen, de momenten dat we die wel te zien krijgen zijn dan ook bijzonder mooi, al is het warm en prachtig weer vandaag, toch blaast er een fris windje over het meer, maar dit nemen we er graag bij.
De overweldigende kerktoren van Veere komt stilletjes nader, aan het sluizencomplex van Veere gaan we de sluizen over om Veere zelf te bereiken.
Deze schitterende route gelegen op het eiland Walcheren is een van Nederlands mooiste fietsroutes. Niet alleen is deze route heel mooi, Middelburg is tevens een prachtige stad om de route aan te vangen.
Wij als kustbelgen verkiezen te starten in Vlissingen, nogal logisch gezien we van Breskens komen met de overzet.
De fietsoverzet brengt ons in een klein halfuurtje naar de overzijde van de Westerschelde , een leuke tocht als je het mij vraagt, zeker bij mooi weer, en wanneer gaan wij fietsen….idd. bij mooi weer, dus?
Wanneer we aan de oever zijn in Vlissingen staan we voor het station, om de route aan te vangen fietst men gewoon rond het station, makkelijker kan niet.
Vanaf de eerste km’s is het heerlijk fietsen langs het kanaal, in Oost Souburg verlaten we het kanaal om nu binnendoor te fietsen richting Veerse Meer.
Vooraleer we aan het Veerse meer zijn, fietsen we door Arnemuiden, en langs het Fort Rammekens.
Fort Rammekens had als doel de vaarweg naar Vlissingen en Arnemuiden te beschermen. Via rustige wegen naderen we stilaan het Veerse meer, echt veel zien we er niet van, we fietsen langs een prachtig verhard fietspad achter de bomenrijen, de momenten dat we die wel te zien krijgen zijn dan ook bijzonder mooi, al is het warm en prachtig weer vandaag, toch blaast er een fris windje over het meer, maar dit nemen we er graag bij.
De overweldigende kerktoren van Veere komt stilletjes nader, aan het sluizencomplex van Veere gaan we de sluizen over om Veere zelf te bereiken.
Veere hoeft geen uitleg, het is er heerlijk en prachtig, hier staat mijn fototoestel weinig stil.
Weerom gaat de route via prachtige wegen richting Middelburg.
Bij aankomst aan de rand van de stad fietsen we langs een reeks ongeloofelijk prachtige nieuwe gebouwen die zowat in het water staan, hier even de route verlaten om dit te bewonderen is een must.
Weerom gaat de route via prachtige wegen richting Middelburg.
Bij aankomst aan de rand van de stad fietsen we langs een reeks ongeloofelijk prachtige nieuwe gebouwen die zowat in het water staan, hier even de route verlaten om dit te bewonderen is een must.
De route brengt ons nu verder rond de vestingen van Middelburg. Deze prachtige stad met zijn verkeersvrij winkelcentrum moet men zeker aandoen, de markt en alles er rond is een en al bezienswaardigheid.
De vele terrasjes op de markt nodigen ons uit even de fietsen opzij te zetten om lekker te genieten van een frisdrank.
Na een verfrissend drankje en een softijs bestijgen we onze paarden en laten ons meedrijven langs de zovele heerlijke fietspaden die Nederland rijk is richting Vlissingen, na een klein klimmetje staan we plots met open mond te hapen naar de overweldigende appartementsgebouwen, strand en Westerschelde die Vlissingen rijk is.
Na een verfrissend drankje en een softijs bestijgen we onze paarden en laten ons meedrijven langs de zovele heerlijke fietspaden die Nederland rijk is richting Vlissingen, na een klein klimmetje staan we plots met open mond te hapen naar de overweldigende appartementsgebouwen, strand en Westerschelde die Vlissingen rijk is.
We fietsen nu langs de dijk waar we van de ene naar de andere bezienswaardigheid fietsen. Aan het einde van onze fietstocht zijn we het eens, Veere, Middelburg en Vlissingen zijn stuk voor stuk prachtige plaatsen om even halt te houden en de Rammekensroute is er eentje om nooit te vergeten
MOERENROUTE
Bij een gezellig temperatuurtje van 27° besloten we de Moerenoute te fietsen, 2 dagen voordien hadden we de Cobergherroute gefietst en ik wilde zo snel mogelijk weten welke van de 2 de mooiste is.
Aan het kasteel van Beauvoorde aangekomen konden we zien aan de wagens met fietsendragers dat er nog mensen op toer waren met hun fiets.
Beauvoorde bekent om zijn paté is een klein en leuk dorpje die onder bewind staat van Wulveringem.
Op een steenworp van de Franse grens, diep verscholen in de westhoek malen we onze eerste km's, we fietsen door Izenberge langs de prachtige Sint Mildredakerk met zijn mooi laatromaans torentje. Alsmaar dichter komen we bij de franse grens, en fietsen door Gijverinkhove. Kronkelende wegen leiden ons naar Leisele, de Stalijzermolen trekt onze aandacht, deze molen is gebouwd in 1804, geklasseerd in 1973 en gerestaureerd in 1995.
Nadat we deze molen van dichtbij bestudeerd hebben vervolgen we onze weg en fietsen doorgeen Leisele, we zijn nu zeer dicht bij de franse grens maar fietsen er net niet over. Vooraleer we de lange rechte wegen aandoen door de Moeren fietsen we door Houtem die er verlaten en stil bijligt.
We fietsen over de Bergenvaart en zien nu nog enkel rechte wegen en boerderijen, Zuidwesterwind is ideaal op dit moment, we laten ons meedrijven door een licht briesje en genieten, een boerentraktor is het enige die onze rust verstoord. Na enkele km's rust zien we aan onze linkerzijde de Sint Karelsmolen opduiken, we fietsen er niet langs maar gaan rechtsaf richting Sint Guustaafmolen, deze oude stenenpoldermolen is sinds 1923 ontdaan van zijn wieken.
Na deze molen komen we voor een tweede keer aan bij de bergenvaart die we een eindje volgen tot in Bulskamp. We fietsen niet voorbij de mooie Sint Bertinuskerk maar gaan rechtsaf richting Wulveringem, kleine rustige wegen brengen ons terug in Beauvoorde.
Een bezoek aan Kasteelbeauvoorde die eigendom is van de belgische staat is meer dan de moeite. Conclusie van beide Moerentochten, de Moerenroute is veel mooier dan de Cobergherroute
Aan het kasteel van Beauvoorde aangekomen konden we zien aan de wagens met fietsendragers dat er nog mensen op toer waren met hun fiets.
Beauvoorde bekent om zijn paté is een klein en leuk dorpje die onder bewind staat van Wulveringem.
Op een steenworp van de Franse grens, diep verscholen in de westhoek malen we onze eerste km's, we fietsen door Izenberge langs de prachtige Sint Mildredakerk met zijn mooi laatromaans torentje. Alsmaar dichter komen we bij de franse grens, en fietsen door Gijverinkhove. Kronkelende wegen leiden ons naar Leisele, de Stalijzermolen trekt onze aandacht, deze molen is gebouwd in 1804, geklasseerd in 1973 en gerestaureerd in 1995.
Nadat we deze molen van dichtbij bestudeerd hebben vervolgen we onze weg en fietsen doorgeen Leisele, we zijn nu zeer dicht bij de franse grens maar fietsen er net niet over. Vooraleer we de lange rechte wegen aandoen door de Moeren fietsen we door Houtem die er verlaten en stil bijligt.
We fietsen over de Bergenvaart en zien nu nog enkel rechte wegen en boerderijen, Zuidwesterwind is ideaal op dit moment, we laten ons meedrijven door een licht briesje en genieten, een boerentraktor is het enige die onze rust verstoord. Na enkele km's rust zien we aan onze linkerzijde de Sint Karelsmolen opduiken, we fietsen er niet langs maar gaan rechtsaf richting Sint Guustaafmolen, deze oude stenenpoldermolen is sinds 1923 ontdaan van zijn wieken.
Na deze molen komen we voor een tweede keer aan bij de bergenvaart die we een eindje volgen tot in Bulskamp. We fietsen niet voorbij de mooie Sint Bertinuskerk maar gaan rechtsaf richting Wulveringem, kleine rustige wegen brengen ons terug in Beauvoorde.
Een bezoek aan Kasteelbeauvoorde die eigendom is van de belgische staat is meer dan de moeite. Conclusie van beide Moerentochten, de Moerenroute is veel mooier dan de Cobergherroute
FRONTZATEROUTE
Frontzateroute één van de mooiste
49 - 48 - 3 - 38 - 35 - 22 - 7 - 67 - 8 - 9 - 10 - 23 - 36 - 39 - 5 - 2 - 74 - 49
Zoals in mijn vorig verslag over de Blankaartroute is het niet altijd kommer en kwel langs de knooppunten.
Na het lezen zou je denken we gaan nooit meer rond Diksmuide fietsen, maar zo mag je helemaal niet denken.
Vandaag hebben we een ander route uitgestippeld vanuit Diksmuide die meer dan de moeite waard is. Ons vertrekpunt was terug aan de IJzertoren alwaar we direct naar knooppunt 49 fietsen.
Aan dit punt fietsen we op de oude spoorwegbedding (Frontzate) richting Nieuwpoort. Met het zonnetje in de nek, laten we ons 14km lang zachtjes meedrijven door de rugwind langs dit heerlijk onverhard pad, onderweg fietsen we door Pervijze en Ramskapelle.
Aangekomen in Nieuwpoort fietsen we richting vismijn en sluizen. Langs de vismijn zijn voldoende horeca gelegenheden om een koffiepauze in te lassen.
Aan knooppunt 9 kiezen we richting 10. Vanaf hier is het weerom puur genieten op een totaal nieuw fietspad langs de spaarbekken en de IJzer, aan de Uniebrug gaan we naar de overzijde van de IJzer waar we weerom op een nieuw verkeersvrij fietspad fietsen die we blijven volgen tot aan de Schoorbakkebrug.
Veiligheid boven aan beide bruggen, hier moet men nooit de grote baan over, via nieuw aangelegde bruggetjes fietsen we onder de grote baan door wat zeer veilig is om met de kinderen te fietsen.
Iets voorbij Schoorbakke verlaten we de IJzer en fietsen nu door de polders richting Diksmuide, aan knooppunt 5 gaat de route richting Oud Stuivenkenskerke thans O.L. Vrouwhoekje.
Vanaf dit kleine gehuchtje fietst men op een zeer goed berijdbare onverharde pad door de velden richting IJzer.
Aangekomen aan de Yzer, fietsen we rechtsaf richting IJzertoren, onderweg fietsen we voorbij de dodengang die bekend staat voor zijn loopgraven die men kan bezoeken.
Aan de brug in Diksmuide fietsen we onder de brug door en komen op een veilige manier weer aan de IJzertoren aan.
Na het lezen zou je denken we gaan nooit meer rond Diksmuide fietsen, maar zo mag je helemaal niet denken.
Vandaag hebben we een ander route uitgestippeld vanuit Diksmuide die meer dan de moeite waard is. Ons vertrekpunt was terug aan de IJzertoren alwaar we direct naar knooppunt 49 fietsen.
Aan dit punt fietsen we op de oude spoorwegbedding (Frontzate) richting Nieuwpoort. Met het zonnetje in de nek, laten we ons 14km lang zachtjes meedrijven door de rugwind langs dit heerlijk onverhard pad, onderweg fietsen we door Pervijze en Ramskapelle.
Aangekomen in Nieuwpoort fietsen we richting vismijn en sluizen. Langs de vismijn zijn voldoende horeca gelegenheden om een koffiepauze in te lassen.
Aan knooppunt 9 kiezen we richting 10. Vanaf hier is het weerom puur genieten op een totaal nieuw fietspad langs de spaarbekken en de IJzer, aan de Uniebrug gaan we naar de overzijde van de IJzer waar we weerom op een nieuw verkeersvrij fietspad fietsen die we blijven volgen tot aan de Schoorbakkebrug.
Veiligheid boven aan beide bruggen, hier moet men nooit de grote baan over, via nieuw aangelegde bruggetjes fietsen we onder de grote baan door wat zeer veilig is om met de kinderen te fietsen.
Iets voorbij Schoorbakke verlaten we de IJzer en fietsen nu door de polders richting Diksmuide, aan knooppunt 5 gaat de route richting Oud Stuivenkenskerke thans O.L. Vrouwhoekje.
Vanaf dit kleine gehuchtje fietst men op een zeer goed berijdbare onverharde pad door de velden richting IJzer.
Aangekomen aan de Yzer, fietsen we rechtsaf richting IJzertoren, onderweg fietsen we voorbij de dodengang die bekend staat voor zijn loopgraven die men kan bezoeken.
Aan de brug in Diksmuide fietsen we onder de brug door en komen op een veilige manier weer aan de IJzertoren aan.
FREDDY MAERTENSROUTE
reddy Maertensroute
Een van de mooiste routebordjes in Belgie is toch wel die van de Freddy Maertensroute.
Een van de mooiste routebordjes in Belgie is toch wel die van de Freddy Maertensroute.
Freddy Maertens en ikzelf zijn leeftijdsgenoten en hebben samen enkele wierlerwedstrijden gereden, Freddy is uitgegroeid tot een wereld coureur van formaat, ik ben een gewoon meelopertje gebleven.
Dat deze route niet op mijn palmares mag ontbreken is niet meer dan normaal, gezien ons verleden.
Vandaag bij een temperatuurtje van 20° en zeer weinig wind zijn dit de ideale omstandigheden om de open poldervlakten in de Westhoek te verkennen langs Freddy’s mooiste trainingswegen.
Wij nemen de draad op van de route aan de Leffingebrug, vanaf deze brug loopt de route constant over zeer rustige beton en asfaltwegen richting Mannekensvere.
Het open agrarisch gebied is een aaneenschakeling van Boerderijen.
Dat deze route niet op mijn palmares mag ontbreken is niet meer dan normaal, gezien ons verleden.
Vandaag bij een temperatuurtje van 20° en zeer weinig wind zijn dit de ideale omstandigheden om de open poldervlakten in de Westhoek te verkennen langs Freddy’s mooiste trainingswegen.
Wij nemen de draad op van de route aan de Leffingebrug, vanaf deze brug loopt de route constant over zeer rustige beton en asfaltwegen richting Mannekensvere.
Het open agrarisch gebied is een aaneenschakeling van Boerderijen.
Tot in Mannekensvere is echter geen enkel terrasje te bespeuren. Eens we dit klein dorpje binnenfietsen is de terras in het dorp een welkomsgeschenk, we drinken er maar eentje, 2€ voor een koffie vind ik toch wel schandalig veel.
We vervolgen onze route richting Rattevallebrug en Schuddebeurze, aan dit gehucht gaan we linksaf richting Lombardsijde, de geboorte en vroegere woonplaats van Freddy.
Vanaf Lombardsijde gaat de route door campinggebieden richting Middelkerke. Dat we op een zonnige zondagnamiddag goed moeten opletten voor de wandelaars is normaal, de duinenweg is een ideale weg voor zowel fietsers als wandelaars, maar we nemen het er graag bij.
Eens we Middelkerke verlaten, verlaten we ook de drukte om terug de rust tegemoet te fietsen, we fietsen nu nogmaals naar de Schuddebeurze, vanaf hier gaat de route nu naar het kanaal Plassendale – Nieuwpoort die we volgen tot aan de brug in Leffinge waar ons einddoel ligt.
SCHOORBAKKEROUTE
en leuke route die door de polders loopt van de kustgemeente Middelkerke is de Schoorbakkeroute. Deze route die als startpunt Middelkerke heeft, is een ideale route om het vlakke polderlandschap langs de Yzer te ontdekken. Vanaf het startpunt aan het VVV kantoor fietsen we onmiddellijk naar de duinenweg, dit stukje langs de duinen is aangenaam om langs te fietsen, midden zomer kan het daar wel zeer druk zijn. Wanneer we die duinenweg verlaten fietsen we naar een grote drukke baan, aan de rotonde gaan we rechtdoor en fietsen nu een eind langs een drukke baan richting Wilskerke. Even voor dit dorp gaat de route linksaf richting kanaal in Leffinge.
We fietsen in dit dorp over het kanaal en fietsen zo het weidse landschap tegemoet. Vanaf nu is het enkel rust en natuur die men tegenkomt. Wanneer we aankomen aan de drukke N369 word de pret even verstoord door het voorbij razend verkeer, we moeten zo'n 2km op onze tanden bijten. Eens dit voorbij slingert de route zich langs een heerlijk weggetje net naast een klein maar leuk kanaaltje waar menige reigers zich te goed doen aan de vis aldaar aanwezig.
We kunnen hem niet zien, maar links van ons loopt de Yzer evenwijdig mee met ons. Aangekomen aan de Schoorbakkebrug met net ervoor een bijhorend hoeve en bijhorende terras gaat de route over de brug en direct rechts langs de Yzer. We blijven nu langs het kanaal fietsen tot aan de Uniebrug.
We kunnen hem niet zien, maar links van ons loopt de Yzer evenwijdig mee met ons. Aangekomen aan de Schoorbakkebrug met net ervoor een bijhorend hoeve en bijhorende terras gaat de route over de brug en direct rechts langs de Yzer. We blijven nu langs het kanaal fietsen tot aan de Uniebrug.
Hier fietsen we rechtsaf richting Mannekensvere. In dit dorp gaat de route linksaf en fietsen we langs de Vladslovaart, dit is weerom een heerlijk stukje fietsplezier tot aan de Rattevallebrug, wie denkt het mooie is nu voorbij heeft het mis voor, aan de Rattevallebrug fietsen we over het kanaal naar de Schuddebeurze, op het kruispunt in dit gehucht moet men even 5min. vertoeven op een van de bankjes aldaar aanwezig en de fietsers tellen die er voorbij komen, achteraf zal men versteld staan hoeveel het er waren.
Het is nu maar een paar km's meer tot het eindpunt in Middelkerke die we bereiken langs rustige wegen, ondertussen kan men mooi de grote appartementsgebouwen gade slaan die er staan langs de kust. Bij aankomst mogen we tevreden terugblikken, dit was een aangename route.
Het is nu maar een paar km's meer tot het eindpunt in Middelkerke die we bereiken langs rustige wegen, ondertussen kan men mooi de grote appartementsgebouwen gade slaan die er staan langs de kust. Bij aankomst mogen we tevreden terugblikken, dit was een aangename route.
BAKELANTROUTE
anuit LANGEMARK Bakelandtroute
Een van de meest gevreesde rovers eind 1700 was Lodewijk Bakelandt.
Deze rover die zich schuil hield in het Vrijbos te Houthulst pleegde vele roofovervallen op boerderijen alom in de streek, voor de boeren was dit een van de meest gevreesde rovers uit deze tijd.
Zo’n 300 jaar later hebben ze van deze beruchte man een mooie fietsroute gemaakt om en rond Houthulst. Aan de kerk van Houthulst is voldoende parking, wij starten de route echter te Zuidschote aan het Ieperleekanaal.
Van hieruit fietst men onmiddellijk langs dit mooie en rustige kanaal op een vrijliggend fietspad tot aan de Iseraboot, aan de brug verlaten we het kanaal en fietsen nu door kleine landelijk wegen, deze houden we aan tot we Klerken bereiken, intussen hebben we al een klimmetje achter de rug.
Door Klerken zelf fietsen we niet, net voor het dorp gaan we via een slechte onverharde weg richting Houthulst.
Soms kan ik toch niet begrijpen waarom ze de fietsers door zo’n slechte onverharde wegen sturen, zijn wij nu echt het stront van de weg?
Vooraleer we Houthulst bereiken moeten we nog een stevig klimmetje verwerken, maar een heerlijke terras in het dorp aan de kerk doet ons snel dit klimmetje vergeten.
Op het terras komt de herbergier een praatje slaan met ons en weet ons te vertellen dat we zeker even naar de Grot van Lourdes moeten fietsen, deze grote die zowat 200m van de route verwijderd is, is zeker de moeite om te bezoeken.
Deze rover die zich schuil hield in het Vrijbos te Houthulst pleegde vele roofovervallen op boerderijen alom in de streek, voor de boeren was dit een van de meest gevreesde rovers uit deze tijd.
Zo’n 300 jaar later hebben ze van deze beruchte man een mooie fietsroute gemaakt om en rond Houthulst. Aan de kerk van Houthulst is voldoende parking, wij starten de route echter te Zuidschote aan het Ieperleekanaal.
Van hieruit fietst men onmiddellijk langs dit mooie en rustige kanaal op een vrijliggend fietspad tot aan de Iseraboot, aan de brug verlaten we het kanaal en fietsen nu door kleine landelijk wegen, deze houden we aan tot we Klerken bereiken, intussen hebben we al een klimmetje achter de rug.
Door Klerken zelf fietsen we niet, net voor het dorp gaan we via een slechte onverharde weg richting Houthulst.
Soms kan ik toch niet begrijpen waarom ze de fietsers door zo’n slechte onverharde wegen sturen, zijn wij nu echt het stront van de weg?
Vooraleer we Houthulst bereiken moeten we nog een stevig klimmetje verwerken, maar een heerlijke terras in het dorp aan de kerk doet ons snel dit klimmetje vergeten.
Op het terras komt de herbergier een praatje slaan met ons en weet ons te vertellen dat we zeker even naar de Grot van Lourdes moeten fietsen, deze grote die zowat 200m van de route verwijderd is, is zeker de moeite om te bezoeken.
Na dit bezoek fietsen we verder langs de route, hier kan ik toch weerom iets niet begrijpen, Bakelandts schuilplaats was het Vrijbos in Houthulst en de route gaat er niet door. Raar maar waar.
Intussen fietsen we naar de oude spoorwegbedding die ons door Langemark brengt, langs deze oude spoorwegbedding is heerlijk fietsen, wanneer we deze verlaten is het even binnendoor tot we weerom het Ieperleekanaal bereiken.
We bereiken hier het SAS van Boezinge, aan deze sluis is het een en al rust.
Intussen fietsen we naar de oude spoorwegbedding die ons door Langemark brengt, langs deze oude spoorwegbedding is heerlijk fietsen, wanneer we deze verlaten is het even binnendoor tot we weerom het Ieperleekanaal bereiken.
We bereiken hier het SAS van Boezinge, aan deze sluis is het een en al rust.
KASTELENROUTE
nlangs las ik ergens dat ze de Kastelenroute in West Vlaanderen een stuk ingekort hadden, dat het prachtige kasteel ‘d Aertrycke er zelfs uitgelaten was. Er rees op dit moment een groot ongeloof bij mij, kasteel ‘d Aertrycke er uit laten op een kastelenroute, dit kan toch niet.
Bij het voorbij rijden zag ik idd. geen bordjes meer, tot op een dag ik er terug voorbij kwam met de auto en bordjes zag staan van de Kastelenroute.
We fietsen verder langs enkele onverharde wegen door het bos en komen zo uit langs de Lac van Loppem, vroeger een toeristische plaats voor campeerders, surfers en zeilers.
Bij het voorbij rijden zag ik idd. geen bordjes meer, tot op een dag ik er terug voorbij kwam met de auto en bordjes zag staan van de Kastelenroute.
Mijn eerste gedacht was direct, dit moet ik nu toch wel eens uitproberen. Zo gezegd zo gedaan, op een mooie namiddag vertrokken aan het kasteel in Aartrijke voor de kastelenroute.
Eens weg zien we ook tegenovergesteld bordjes staan van de Kastelenroute, raar denk ik zo op het eerste moment.
We fietsen rustig verder richting Zedelgem alwaar we aan het militair domein komen, we fietsen nu een eindje op onverhard terrein door het bos, eens dit voorbij gaat de route richting Beisbroek, de route blijft mooi maar ook hetzelfde zoals het vroeger was, door domein Beisbroek fietsen is altijd leuk, na domein Beisbroek gaat de route richting Tillegembos waar de eigenlijke start nog altijd is, het kasteel ligt er schitterend bij, heerlijk om zien.
We fietsen verder langs enkele onverharde wegen door het bos en komen zo uit langs de Lac van Loppem, vroeger een toeristische plaats voor campeerders, surfers en zeilers.
Het volgende bos die er aankomt is Merkemveld met zijn bijhorend kasteel, weerom is het prachtig fietsen op een onverhard pad door dit bos. De route gaat zo verder richting Veldegem.
Vanaf Veldegem gaat de route richting Ruddervoorde, maar eerst moeten we de autosnelweg over via een schitterend afzonderlijk fietspad, aan het kruispunt is het wel goed opletten geblazen, we moeten hier linksaf, het best is ook links te blijven anders moeten we de grote baan 2 keer dwarsen, en het is hier zeer druk.
Eens dit druk punt achter ons ligt, fietsen we richting Ruddervoorde langs rustige en mooi geasfalteerde wegen, de kerk in Ruddervoorde is op zich een bezienswaardigheid, net ervoor gaan we linksaf tegen het verkeer in, geen nood er staat een bord voor de fietsers.
We doen nu een grote boog rond Ruddervoorde langs zalige wegen, ergens onderweg fietsen we voorbij café De Landsman waar de hond trouw in het deurgat de wacht houd.
Wanneer we een tweede keer over de autosnelweg fietsen naderen we stilaan Torhout, tot aan de N32, in deze streek de Torhoutsesteenweg genaamd blijft het leuk fietsen, nog altijd hebben we geen wijziging gezien van de route, eens we die grote baan over zijn en rechtsaf draaien fietsen we nu richting Aartrijke, aha hier is die verandering, vroeger fietsten we rechtdoor naar St Jozef Arbeider en dit hebben ze er nu uit gelaten, waarom weet ik verdomd niet, dit was een mooi stuk fietsen, zelfs een stukje spoorwegbedding zat erin, deze mooie stukken hebben ze er allemaal uitgelaten.
Nu ja we volgen onze weg en komen op kruispunt aan waar we een paar uur eerder ook dit kruispunt gedwarst hebben, nu fietsen we terug naar links via dezelfde weg rechtstreeks naar het kasteel waar we gestart waren.
Vol ongeloof sta ik achteraf naar de kaart te kijken, waarom moet ze nu in godsnaam dit stukje route veranderen, waarom twee keer langs dezelfde weg fietsen die toch 4km lang is, waarom het prachtige stuk langs St Jozef Arbeider en de oude spoorwegbedding eruit laten.
Vragen waarop ik waarschijnlijk nooit een antwoord zal op krijgen.
Bij nazicht op mijn teller heb ik precies 56km staan, wat precies hetzelfde is als vroeger wat ook betekent dat de route niet verkort is.
VREDESROUTE
Vredesroute (45 km)Deze route staat in het teken van het verlangen naar vrede. Het parcours vormt een rondrit langs relikten van de Eerste Wereldoorlog. De route volgt de Ypres Salient, de boogvormige frontlijn rond Ieper. Vier jaar van nagenoeg ononderbroken strijdgewoel resulteerde er in een half miljoen doden en een totaal verwoeste streek. Tientallen militaire begraafplaatsen langsheen het traject vormen evenveel stille getuigen van de dramatische tol die de "grootten oorlog" eiste. De route vertrekt vanuit Ieper en leidt vooreerst naar het provinciedomein De Palingbeek en de sites van Hill 60 en Hill 62. Vervolgens wordt Zonnebeke en het Britse Tyne Cot Cemetery aangedaan. Verder gaat het naar Langemark, waar op het Duitse Soldatenfriedhof o. m. 3.000 studenten begraven liggen. De terugweg voert langs het Ieperleekanaal en het Essex Farm Cemetery. (Route in het Regionaal Landschap West-Vlaamse Heuvels)
OUDE DIJKENTOUTE
De fietsroute die niet mag ontbreken op mijn lijst is de Oude Dijkenroute, wanneer deze route op 300m van je deur voorbijkomt zou het onlogisch zijn dat je deze route nooit zou gefietst hebben.
De officiele start is in De Haan aan het tramstationnetje.
De Haan in de zomer een levendige en drukke stad is zeker een mooi aanvangspunt. Vanaf De Haan fietst men noordwaarts, aan de linkerzijde ziet men de duinen, waar prachtige wandelwegen zijn, zolang fietst men niet langs deze duinen, iets verder gaat men rechtsaf en via een vrijliggend fietspad fiets men richting Vlissegem en Stalhille.
Iets voorbij Stalhille komt men aan het kanaal, waar nu eindelijk een nieuwe brug is aangelegd voor fietsers, die ondertussen al weer afgebroken is.
Er is voor de fietsers speciaal een overzetbootje aangelegd. Spijtig genoeg vaart dit overzetje niet op zondag, via de brug links over het kanaal bereikt men ook de overzijde. Ongeveer 4km volgt men het kanaal om over de autosnelweg Brussel Oostende te fietsen.
Vanop de brug kan men al de scherpe kerktoren van Oudenburg zien, eerst moet men nog de kleinere dorpjes, Ettelgem, Roksem en Bekegem voorbij.
In Ettelgem kan men een bezoek brengen aan de Hoge Dijken, een recreatie- en natuurgebied met een vijver (32 ha), ontstaan uit een zandwinningsput, in Roksem kan men de witte molen (1843) bewonderen, deze witte molen is sinds dit jaar iedere eerste zondag van de maand open en zal draaien tussen 14 en 18h.
De officiele start is in De Haan aan het tramstationnetje.
De Haan in de zomer een levendige en drukke stad is zeker een mooi aanvangspunt. Vanaf De Haan fietst men noordwaarts, aan de linkerzijde ziet men de duinen, waar prachtige wandelwegen zijn, zolang fietst men niet langs deze duinen, iets verder gaat men rechtsaf en via een vrijliggend fietspad fiets men richting Vlissegem en Stalhille.
Iets voorbij Stalhille komt men aan het kanaal, waar nu eindelijk een nieuwe brug is aangelegd voor fietsers, die ondertussen al weer afgebroken is.
Er is voor de fietsers speciaal een overzetbootje aangelegd. Spijtig genoeg vaart dit overzetje niet op zondag, via de brug links over het kanaal bereikt men ook de overzijde. Ongeveer 4km volgt men het kanaal om over de autosnelweg Brussel Oostende te fietsen.
Vanop de brug kan men al de scherpe kerktoren van Oudenburg zien, eerst moet men nog de kleinere dorpjes, Ettelgem, Roksem en Bekegem voorbij.
In Ettelgem kan men een bezoek brengen aan de Hoge Dijken, een recreatie- en natuurgebied met een vijver (32 ha), ontstaan uit een zandwinningsput, in Roksem kan men de witte molen (1843) bewonderen, deze witte molen is sinds dit jaar iedere eerste zondag van de maand open en zal draaien tussen 14 en 18h.
Westkerke is het volgende klein dorpje die men doorfietst om daarna Oudenburg te bereiken.
Een bezoek aan het stedelijk archeologisch museum in het abtsgebouw die zo'n 100m van de markt gelegen is, is eveneens een bezoek meer dan waard. Via de markt met zijn 2 terassjes en de kerk komt men terug aan het kanaal aan, niet dezelfde van daarjuist, hier fietst men ongeveer 3km langs tot aan de Plassendale brug.
Via rustige wegen met nog enkel Klemskerke als dorp komt De Haan terug in zicht, de glaskoepel van Sun Parcs is al van ver te bewonderen.
De Oudedijkenroute heeft vele kleine aangename dorpjes langs zijn traject, die een bezoek waard zijn.
Midden zomer kan men beter parkeergelegenheid vinden in die kleinere dorpjes voor de auto dan in het drukke De Haan.
Een bezoek aan het stedelijk archeologisch museum in het abtsgebouw die zo'n 100m van de markt gelegen is, is eveneens een bezoek meer dan waard. Via de markt met zijn 2 terassjes en de kerk komt men terug aan het kanaal aan, niet dezelfde van daarjuist, hier fietst men ongeveer 3km langs tot aan de Plassendale brug.
Via rustige wegen met nog enkel Klemskerke als dorp komt De Haan terug in zicht, de glaskoepel van Sun Parcs is al van ver te bewonderen.
De Oudedijkenroute heeft vele kleine aangename dorpjes langs zijn traject, die een bezoek waard zijn.
Midden zomer kan men beter parkeergelegenheid vinden in die kleinere dorpjes voor de auto dan in het drukke De Haan.
GODELIEVEROUTE
Hoe hard het leven van een jonge vrouw kan zijn, heeft Godelieve aan de lijve ondervonden.
Godelieve werd geboren omstreeks 1052 en op 6 Juli 1070 gewurgd door lijfwachten van haar echtgenoot.
Op de plaats waar Godelieve gedumpt werd na de moord is nu het Godelieveklooster, ook genaamd Abdij Ten Putte.
Deze Abdij is toegankelijk voor het publiek en men kan er ook de start nemen van de Godelieveroute.
Deze route loopt grotendeels door landbouw en akkergebieden tussen Nieuwpoort en Gistel.
We nemen dus de start aan het klooster te Gistel, aan dit klooster is ruime parking voorzien. We fietsen zuidwestwaarts richting Zevekote langs een kanaaltje het Grootgeleed genaamd.
De route is een aaneenschakeling van rustige wegen die ons door Slijpe naar Westende brengt.
Via de Schuddebeurze, een gehuchtje tussen Lombardsijde en Westende maken we eigenlijk een ommetje, we komen in dit gehuchtje tweemaal op dezelfde plaats.
Eens dit voorbij fietsen we naar het kanaal tussen Nieuwpoort en Oudenburg, aan de brug in Slijpe gaan we linksaf richting Middelkerke, deze weg is wel de drukste baan die er is langs de route, nochtans zijn er mogelijkheden genoeg om deze baan links te laten liggen.
Goed, we fietsen door Wilskerke en zien aan de kerk het standbeeld van Fleris zien.
Fleris was een knecht die graag knechten en meiden peste, op aanraden van de pastoor gaven ze Fleris pap met look, nadat hij zijn pap binnen had verhuisde hij van het erf, de volgende nacht daarop brande de hoeve helemaal af.
We fietsen verder richting Leffinge, alwaar we de prachtige kerk kunnen bewonderen.
van hieruit fietsen we terug naar het kanaal tot aan de brug in Snaaskerke, hier gaan we het kanaal over en volgen de oude spoorwegbedding richting Gistel.
We volgen nu ook een gedeelte van de Wijnendaleroute, aan het station te Moere verlaten we de oude spoorwegbedding en fietsen richting Moere, vanaf hier is het weerom zeer rustige maar ook bloot, daarom noemt deze streek ook Moere Blote.
Bij hevige wind is het tot in Zevekote waar ons einddoel ligt hard duwen op de trappers, bij aankomst mogen we terug blikken op een mooie en leuke route.
Godelieve werd geboren omstreeks 1052 en op 6 Juli 1070 gewurgd door lijfwachten van haar echtgenoot.
Op de plaats waar Godelieve gedumpt werd na de moord is nu het Godelieveklooster, ook genaamd Abdij Ten Putte.
Deze route loopt grotendeels door landbouw en akkergebieden tussen Nieuwpoort en Gistel.
We nemen dus de start aan het klooster te Gistel, aan dit klooster is ruime parking voorzien. We fietsen zuidwestwaarts richting Zevekote langs een kanaaltje het Grootgeleed genaamd.
De route is een aaneenschakeling van rustige wegen die ons door Slijpe naar Westende brengt.
Via de Schuddebeurze, een gehuchtje tussen Lombardsijde en Westende maken we eigenlijk een ommetje, we komen in dit gehuchtje tweemaal op dezelfde plaats.
Eens dit voorbij fietsen we naar het kanaal tussen Nieuwpoort en Oudenburg, aan de brug in Slijpe gaan we linksaf richting Middelkerke, deze weg is wel de drukste baan die er is langs de route, nochtans zijn er mogelijkheden genoeg om deze baan links te laten liggen.
Goed, we fietsen door Wilskerke en zien aan de kerk het standbeeld van Fleris zien.
Fleris was een knecht die graag knechten en meiden peste, op aanraden van de pastoor gaven ze Fleris pap met look, nadat hij zijn pap binnen had verhuisde hij van het erf, de volgende nacht daarop brande de hoeve helemaal af.
We fietsen verder richting Leffinge, alwaar we de prachtige kerk kunnen bewonderen.
van hieruit fietsen we terug naar het kanaal tot aan de brug in Snaaskerke, hier gaan we het kanaal over en volgen de oude spoorwegbedding richting Gistel.
We volgen nu ook een gedeelte van de Wijnendaleroute, aan het station te Moere verlaten we de oude spoorwegbedding en fietsen richting Moere, vanaf hier is het weerom zeer rustige maar ook bloot, daarom noemt deze streek ook Moere Blote.
Bij hevige wind is het tot in Zevekote waar ons einddoel ligt hard duwen op de trappers, bij aankomst mogen we terug blikken op een mooie en leuke route.
zondag 10 april 2016
LANGE LISROUTE
et marktplein met zijn O.L.Vrouwekerk te Nieuwpoort is de startplaats voor de Lange Lisroute. Lange betekent niet dat de Lisroute lang is, maar Lange Lis is in de volksmond een woord voor Langgeleed.
Het langgeleed is een afwatering die uitmond in de havengeul.
Voor de Lange Lisroute te fietsen moet men zeker een volledige dag spenderen, niet alleen voor maar ook na de route kan men in Nieuwpoort makkelijk een uurtje of 2 rondzeulen.
Wegens werkzaamheden aan de Vismijn te Nieuwpoort heeft de route de eerste km's een ander traject aangenomen.
Laat ons maar eens beginnen met onze fietstocht, we starten dus aan de markt en fietsen rechts richting Willem De Roolaan waar we de bordjes volgen naar het sluizencomplex, de Ganzepoot genoemd.
Via deze Ganzepoot staan niet minder dan 6 verschillende afwateringen in verbinding met de havengeul. Aan onze linkerzijde ziet men het prachtige monument van Koning Albert, via een klein ommetje is die perfect te bezoeken.
We fietsen over enkele sluizen en fietsen net voor de Yzer richting spaarbekken op een prachtig nieuw fietspad. Sinds de aanleg van dit nieuwe fietspad is de Lange Lisroute iets veranderd, gelukkig in de positieve zin.
Wanneer we de Uniebrug bereiken fietsen we mooi onder de brug door en vervolgen de Yzer. Na zo'n km verlaten we de Yzer en fietsen richting Ramskapelle waar men verschillende gedenkstenen kan bewonderen die zich doen herinneren aan de oorlog.
Aan de oude spoorwegbedding net voor Ramskapelle dorp draaien we linksaf richting Diksmuide. Wat ik hier wel wil meegeven is het feit dat de route Ramskapelle zelf niet aan doet, wil men die toch even bezoeken wat zeker de moeite is, kan aan de spoorwegbedding rechtdoor fietsen, na 200m komt men al in het dorp aan en kan men er genieten van de terrasjes aldaar aanwezig.
Ongeveer 3km fietsen we langs deze frontzate, wanneer we de oude spoorwegbedding verlaten fietsen we richting Booitshoeke, het dorpje zelf doen we niet aan (spijtig). Wie er toch heen wil, geen probleem, de kerk en het dorp zijn op amper 500m van de route.
We fietsen verder richting Veurne en dwarsen eerst een drukke rijksweg, na dit euvel is het heerlijk fietsen tot in Veurne. Het centrum van Veurne doet de route niet aan, maar hier kan men weerom de route verlaten en naar de markt fietsen waar talrijke terrasjes aanwezig zijn.
Net over de brug en het kanaal gaan we zo'n honderd meter verderop naar rechts om terug het kanaal te bereiken. Het kanaal Veurne Nieuwpoort gaan we nu enkele km's volgen tot in Wulpen. Spijtig maar helaas moeten we net na Wulpen het kanaal verlaten.
Eigenlijk kan men het kanaal verder volgen via de Schapenwegel (een schitterend geasfalteerd fietspad) tot in Nieuwpoort waar men automatisch terug op de route komt. Graag zou ik hier een aanpassing zien aan de route, mocht de route verder lopen langs dit heerlijke fietspad, dan zou men de drukke N396 vermijden waar men toch 1km moet langs fietsen + zou men de gevaarlijke oversteek vermijden aan de N355.
Goed wij volgen de route verder via de bordjes en fietsen verder richting Nieuwpoort. Na de oversteek van de N355 fietsen we terug richting kanaal en volgen die tot we linksaf afdraaien richting centrum waar de markt ons lekker laat nagenieten van de vele terrasjes.
Net voor we de markt bereiken, fietsen we nog voorbij de oude Sint Laurentiustoren ook genaamd de "Duvetorre" (1281) die bijna volledig vervallen is, het aanwezige kanon erbij met gedenkplaat vertelt alles over dit geschut die ons moest verdedigen.
Het langgeleed is een afwatering die uitmond in de havengeul.
Voor de Lange Lisroute te fietsen moet men zeker een volledige dag spenderen, niet alleen voor maar ook na de route kan men in Nieuwpoort makkelijk een uurtje of 2 rondzeulen.
Wegens werkzaamheden aan de Vismijn te Nieuwpoort heeft de route de eerste km's een ander traject aangenomen.
Laat ons maar eens beginnen met onze fietstocht, we starten dus aan de markt en fietsen rechts richting Willem De Roolaan waar we de bordjes volgen naar het sluizencomplex, de Ganzepoot genoemd.
Via deze Ganzepoot staan niet minder dan 6 verschillende afwateringen in verbinding met de havengeul. Aan onze linkerzijde ziet men het prachtige monument van Koning Albert, via een klein ommetje is die perfect te bezoeken.
We fietsen over enkele sluizen en fietsen net voor de Yzer richting spaarbekken op een prachtig nieuw fietspad. Sinds de aanleg van dit nieuwe fietspad is de Lange Lisroute iets veranderd, gelukkig in de positieve zin.
Wanneer we de Uniebrug bereiken fietsen we mooi onder de brug door en vervolgen de Yzer. Na zo'n km verlaten we de Yzer en fietsen richting Ramskapelle waar men verschillende gedenkstenen kan bewonderen die zich doen herinneren aan de oorlog.
Aan de oude spoorwegbedding net voor Ramskapelle dorp draaien we linksaf richting Diksmuide. Wat ik hier wel wil meegeven is het feit dat de route Ramskapelle zelf niet aan doet, wil men die toch even bezoeken wat zeker de moeite is, kan aan de spoorwegbedding rechtdoor fietsen, na 200m komt men al in het dorp aan en kan men er genieten van de terrasjes aldaar aanwezig.
Ongeveer 3km fietsen we langs deze frontzate, wanneer we de oude spoorwegbedding verlaten fietsen we richting Booitshoeke, het dorpje zelf doen we niet aan (spijtig). Wie er toch heen wil, geen probleem, de kerk en het dorp zijn op amper 500m van de route.
We fietsen verder richting Veurne en dwarsen eerst een drukke rijksweg, na dit euvel is het heerlijk fietsen tot in Veurne. Het centrum van Veurne doet de route niet aan, maar hier kan men weerom de route verlaten en naar de markt fietsen waar talrijke terrasjes aanwezig zijn.
Net over de brug en het kanaal gaan we zo'n honderd meter verderop naar rechts om terug het kanaal te bereiken. Het kanaal Veurne Nieuwpoort gaan we nu enkele km's volgen tot in Wulpen. Spijtig maar helaas moeten we net na Wulpen het kanaal verlaten.
Eigenlijk kan men het kanaal verder volgen via de Schapenwegel (een schitterend geasfalteerd fietspad) tot in Nieuwpoort waar men automatisch terug op de route komt. Graag zou ik hier een aanpassing zien aan de route, mocht de route verder lopen langs dit heerlijke fietspad, dan zou men de drukke N396 vermijden waar men toch 1km moet langs fietsen + zou men de gevaarlijke oversteek vermijden aan de N355.
Goed wij volgen de route verder via de bordjes en fietsen verder richting Nieuwpoort. Na de oversteek van de N355 fietsen we terug richting kanaal en volgen die tot we linksaf afdraaien richting centrum waar de markt ons lekker laat nagenieten van de vele terrasjes.
Net voor we de markt bereiken, fietsen we nog voorbij de oude Sint Laurentiustoren ook genaamd de "Duvetorre" (1281) die bijna volledig vervallen is, het aanwezige kanon erbij met gedenkplaat vertelt alles over dit geschut die ons moest verdedigen.
PANORAMAROUTE
Breskens gelegen aan de monding van de Westerschelde met zijn prachtige jachthaven en vissershaven is de startplaats voor de Panoramaroute. In Breskens kan men via de overzet voor fietsers en wandelaars naar het eiland Walcheren varen.
Wij gaan nu die richting niet uit, maar gaan de Panoramaroute fietsen, we fietsen langs de vissershaven en een deel door de dorpskern om in het weidse landschap te arriveren, wanneer men richting kust kijkt kan men de hoge appartementsgebouwen zien.
We komen in Nummer Een aan, ja zo heet dit klein gehuchtje van Sluis, en krijgen een kort stukje afzonderlijk fietspad. Slijkplaat is het volgende gehucht waar we doorheen fietsen, wat een rare namen hebben die gehuchten.
We zijn er zo door, in Schoondijke fietsen we voorbij de molen van dit dorp, iets verder op de route fietsen we langs de Nieuwerkerkse kreek om daarna in Groede aan het kerkje de terrasjes op te zoeken.
Steeds fietsen we langs rustige wegen om in Nieuwvliet uiteindelijk de duinen in te fietsen op een zeer mooi onverhard fietspad, niet verschieten tijdens het fietsen wanneer men opeens iemand naakt ziet lopen, langs dit stuk is nl. een groot naaktstrand.
We fietsen langs dit (heerlijk) fietspad met konstant zicht op de Westerschelde aan onze linkerzijde en de open vlakke weilanden aan onze rechterzijde. We fietsen voorbij de vuurtoren van Breskens, deze vuurtoren stamt uit 1867 en is de oudste gietijzeren vuurtoren die Nederland nog heeft.
We naderen Breskens en zien de veerboot net binnenvaren.
We houden even halt en genieten op een rustbank van het heerlijke landschap en praten nog even na over onze relatief korte maar bijzonder mooie route.
De Panoramaroute is best combineerbaar met de Zwinroute, beide routes tezamen is 73km en is in Nieuwvliet Bad aan elkaar te knopen.
Wij gaan nu die richting niet uit, maar gaan de Panoramaroute fietsen, we fietsen langs de vissershaven en een deel door de dorpskern om in het weidse landschap te arriveren, wanneer men richting kust kijkt kan men de hoge appartementsgebouwen zien.
We komen in Nummer Een aan, ja zo heet dit klein gehuchtje van Sluis, en krijgen een kort stukje afzonderlijk fietspad. Slijkplaat is het volgende gehucht waar we doorheen fietsen, wat een rare namen hebben die gehuchten.
We zijn er zo door, in Schoondijke fietsen we voorbij de molen van dit dorp, iets verder op de route fietsen we langs de Nieuwerkerkse kreek om daarna in Groede aan het kerkje de terrasjes op te zoeken.
Steeds fietsen we langs rustige wegen om in Nieuwvliet uiteindelijk de duinen in te fietsen op een zeer mooi onverhard fietspad, niet verschieten tijdens het fietsen wanneer men opeens iemand naakt ziet lopen, langs dit stuk is nl. een groot naaktstrand.
We fietsen langs dit (heerlijk) fietspad met konstant zicht op de Westerschelde aan onze linkerzijde en de open vlakke weilanden aan onze rechterzijde. We fietsen voorbij de vuurtoren van Breskens, deze vuurtoren stamt uit 1867 en is de oudste gietijzeren vuurtoren die Nederland nog heeft.
We houden even halt en genieten op een rustbank van het heerlijke landschap en praten nog even na over onze relatief korte maar bijzonder mooie route.
De Panoramaroute is best combineerbaar met de Zwinroute, beide routes tezamen is 73km en is in Nieuwvliet Bad aan elkaar te knopen.
ZWINROUTE
Een aan te raden fietsroute net over de grens is de Zwinroute, deze route van 38km start in de badstad Cadzand. Vanaf deze toeristische sattelietdorp fietsen we richting Nieuwvliet. Wanneer we aan paddestoel 18873 komen fietsen we de dijk op, vanop deze plaats krijg je schitterende vergezichten, zowel op zee als op het binnenland. We maken een grote bocht rond verdronken Zwarte Polder, en genieten van het prachtig zicht op de Westerschelde.
In Nieuwvliet Bad verlaten we de dijk om vanaf nu de polders in te fietsen, we fietsen door Nieuwvliet richting Zuidzande langs rustige wegen en open vlakte, bij veel wind uit het westen kan het hier best stevig waaien. We naderen het zeer druk bezochte Sluis, en fietsen via een van de mooiste onverharde paden rondom Sluis.
Wanneer we de baan moeten dwarsen verlaten we even de route en fietsen richting centrum alwaar we de prachtige windmolen De Brak kunnen bezichtigen, aan deze molen is een prachtige terras voorzien. Na onze stop fietsen we terug naar ons punt waar we de route verlaten hebben want we moeten zeker nog langs het prachtige fietspad onze route verder afwerken. Aan het einde van dit fietspad fietsen we voorbij een ruïne, we fietsen hier linksaf en fietsen over de Damse vaart. Het volgende dorp waar we doorheen fietsen is het schitterende St Anna ter Muiden en vervolgens Retranchement, weerom genieten we van een prachtige molen en heerlijke terrasjes Na de doortocht in dit heerlijke dorpje wacht ons een volgende fietspad die lang in ons geheugen blijft hangen, gewoonweg schitterend, bijna niet te geloven dat zoiets bestaat. Cadzand Bad komt terug in zicht, eerst fietsen we nog via een fietsbrug over het kanaal naar Cadzand om uiteindelijk het sattelietdorp terug te bereiken
MOLENROUTE
De gemeente Kortemark mag terecht prat gaan op zijn 4 prachtige molens. Deze fietsroute wordt voorgesteld om dit soms vergeten patrimonium meer bekend te maken. Langs de route fietsen we achtereenvolgens langs de Couchezmolen, Wullepitmolen,
Kruisstraatmolen en Koutermolen. De route start aan het gemeentehuis van Kortemark en gaat via rustige wegen richting Handzame, het landschap onderweg is licht glooiend en bied af en toe leuke vergezichten. De route blijft rustig en kronkelend tot in Zarren, ondertussen zijn we 2 molens voorbij, in Werken fietsen we via de kloosterwegel rond de Kruisstraatmolen. Na Werken krijgen we wat meer drukke wegen tot in Kortemark. Net voor het einde krijgen we de laatste molen, nl. de Koutermolen
HOPPELANDROUTE
Wie aan Hoppe denkt, denkt aan Poperinge en Hoppeplanten waar men het heerlijke Hoppebier van maakt.
Van deze plant hebben ze een route gemaakt om en rond Poperinge, nl. De Hoppelandroute.
om bij de heuvel te raken moet men 100m de route verlaten langs een onverharde weg maar….het is wel de moeite, op deze plaats heeft men een schitterend overzicht over de streek.
tot we het bordje zien staan richting Abdij der Trappisten, daar ik geen zo’n trappistenzot ben (Sorry, Vader Abt) fiets ik er niet heen maar blijf de route verder vervolgen richting eindpunt in Haringe.
Van deze plant hebben ze een route gemaakt om en rond Poperinge, nl. De Hoppelandroute.
Normaal start de route in Poperinge, maar wij kozen een rustiger plaats in Haringe. De bedoeling van deze start in Haringe was eigenlijk om ongeveer rond het middaguur aan te komen aan herberg de Helleketel. In deze herberg kan men nog proeven van enkele specialiteiten zoals de Picon en een boerestutte met e pattate in de peele.
Goed we zijn nog niet zover, eerst fietsen we vanuit Haringe aan de kerk naar de route, dit is maar een kleine km. We fietsen op zeer rustige wegen die overwegend gekenmerkt word door de landbouw aan weerszijden van onze route, grote boerderijen staan aan de horizon te pronken met zijn grote stallingen.
De wegen waar we langs fietsen zijn zo rustig dat geen enkel burgemeester weet dat ze bestaan, enkel de boeren weten het, op sommige plaatsen is het wegdek zo stuk gereden door de grote tractoren dat het bijna onmogelijk fietsen is, gelukkig vinden we nog een smal strookje om langs te fietsen. Bij dit minpuntje is er natuurlijk een pluspunt, geen enkel auto komt er langs, de wegen zijn voor ons alleen.
Wanneer we bijna de N308 bereiken zien we rechts van ons te midden van de koeien een eigenaardig bouwsel staan, ooit zou vroeger een doolhof bestaan hebben bij kasteel Koudhof en dit is een overblijfsel ervan.
Aan de N308 die we rechts aanhouden fietsen we voorbij het kasteel Koudhof, tevens woonplaats van Graaf ‘d Udekem ‘d Acoz.
Wanneer we de grote baan verlaten waar een prachtig fietspad langsloopt beginnen we aan de eerste langzame klimmetjes, beetje bij beetje klimmen we richting Fazantheuvel, met zijn 62m het hoogste punt langs de route,
om bij de heuvel te raken moet men 100m de route verlaten langs een onverharde weg maar….het is wel de moeite, op deze plaats heeft men een schitterend overzicht over de streek.
We zijn nu ook op een 500m van de Helleketel, om dit te bereiken moeten we terug even de route verlaten, helaas…bij aankomst is de Helleketel gesloten, wat een pech.
Aan de rand van het Helleketelbos vinden we een bankje waar we onze broodjes dan maar uit noodzaak verorberen.
Landelijke en rustige wegen brengen ons verder tot hartje Poperinge waar we genieten van een van de vele terrasjes aanwezig.
Voor de geïnteresseerden, in Poperinge kan men een bezoek brengen aan het Hoppemuseum.
Voor de geïnteresseerden, in Poperinge kan men een bezoek brengen aan het Hoppemuseum.
Bij vertrek in Poperinge krijgen we terug een klimmetje langs een niet al te leuke straat, de klinkertjes liggen er niet te mooi bij en alles wat loshangt aan de fiets maakt danig lawaai.
Eens dit voorbij krijgen we betere wegen voor de wielen geschoven, we fietsen geregeld langs grote Hoppevelden
tot we het bordje zien staan richting Abdij der Trappisten, daar ik geen zo’n trappistenzot ben (Sorry, Vader Abt) fiets ik er niet heen maar blijf de route verder vervolgen richting eindpunt in Haringe.
KREKELDALROUTE
Je verkent de vallei van de Krekebeek, die met de Handzamevallei een oostelijke uitloper van het IJzerbekken vormt. Drie geografische streken ontmoeten elkaar hier: de polders, de zandstreek en de zandleemstreek. Je fietst door de Bethoosterse Broeken naar Koekelare. Op de grens met het Houtland ben je op het hoogste punt van de noordeljke heuvelrij. Je daalt af naar Kortemark en fietst verder naar Werken. Via Houthulst en Klerken keer je terug naar Diksmuide
Abonneren op:
Posts (Atom)