RAMMEKENSROUTE

Iedereen is het er over eens, wie ooit de Rammekenroute fietste was achteraf laaiend enthousiast over deze route.
Deze schitterende route gelegen op het eiland Walcheren is een van Nederlands mooiste fietsroutes. Niet alleen is deze route heel mooi, Middelburg is tevens een prachtige stad om de route aan te vangen.
Wij als kustbelgen verkiezen te starten in Vlissingen, nogal logisch gezien we van Breskens komen met de overzet.
De fietsoverzet brengt ons in een klein halfuurtje naar de overzijde van de Westerschelde , een leuke tocht als je het mij vraagt, zeker bij mooi weer, en wanneer gaan wij fietsen….idd. bij mooi weer, dus?
Wanneer we aan de oever zijn in Vlissingen staan we voor het station, om de route aan te vangen fietst men gewoon rond het station, makkelijker kan niet.
Vanaf de eerste km’s is het heerlijk fietsen langs het kanaal, in Oost Souburg verlaten we het kanaal om nu binnendoor te fietsen richting Veerse Meer.
Vooraleer we aan het Veerse meer zijn, fietsen we door Arnemuiden, en langs het Fort Rammekens.
Fort Rammekens had als doel de vaarweg naar Vlissingen en Arnemuiden te beschermen. Via rustige wegen naderen we stilaan het Veerse meer, echt veel zien we er niet van, we fietsen langs een prachtig verhard fietspad achter de bomenrijen, de momenten dat we die wel te zien krijgen zijn dan ook bijzonder mooi, al is het warm en prachtig weer vandaag, toch blaast er een fris windje over het meer, maar dit nemen we er graag bij.
De overweldigende kerktoren van Veere komt stilletjes nader, aan het sluizencomplex van Veere gaan we de sluizen over om Veere zelf te bereiken.

             

Veere hoeft geen uitleg, het is er heerlijk en prachtig, hier staat mijn fototoestel weinig stil.
Weerom gaat de route via prachtige wegen richting Middelburg.
Bij aankomst aan de rand van de stad fietsen we langs een reeks ongeloofelijk prachtige nieuwe gebouwen die zowat in het water staan, hier even de route verlaten om dit te bewonderen is een must.

De route brengt ons nu verder rond de vestingen van Middelburg. Deze prachtige stad met zijn verkeersvrij winkelcentrum moet men zeker aandoen, de markt en alles er rond is een en al bezienswaardigheid.

De vele terrasjes op de markt nodigen ons uit even de fietsen opzij te zetten om lekker te genieten van een frisdrank.
Na een verfrissend drankje en een softijs bestijgen we onze paarden en laten ons meedrijven langs de zovele heerlijke fietspaden die Nederland rijk is richting Vlissingen, na een klein klimmetje staan we plots met open mond te hapen naar de overweldigende appartementsgebouwen, strand en Westerschelde die Vlissingen rijk is.

We fietsen nu langs de dijk waar we van de ene naar de andere bezienswaardigheid fietsen. Aan het einde van onze fietstocht zijn we het eens, Veere, Middelburg en Vlissingen zijn stuk voor stuk prachtige plaatsen om even halt te houden en de Rammekensroute is er eentje om nooit te vergeten

MOERENROUTE

Bij een gezellig temperatuurtje van 27° besloten we de Moerenoute te fietsen, 2 dagen voordien hadden we de Cobergherroute gefietst en ik wilde zo snel mogelijk weten welke van de 2 de mooiste is. 
Aan het kasteel van Beauvoorde aangekomen konden we zien aan de wagens met fietsendragers dat er nog mensen op toer waren met hun fiets.
Beauvoorde bekent om zijn paté is een klein en leuk dorpje die onder bewind staat van Wulveringem.
Op een steenworp van de Franse grens, diep verscholen in de westhoek malen we onze eerste km's, we fietsen door Izenberge langs de prachtige Sint Mildredakerk met zijn mooi laatromaans torentje. Alsmaar dichter komen we bij de franse grens, en fietsen door Gijverinkhove. Kronkelende wegen leiden ons naar Leisele, de Stalijzermolen trekt onze aandacht, deze molen is gebouwd in 1804, geklasseerd in 1973 en gerestaureerd in 1995.
Nadat we deze molen van dichtbij bestudeerd hebben vervolgen we onze weg en fietsen doorgeen Leisele, we zijn nu zeer dicht bij de franse grens maar fietsen er net niet over. Vooraleer we de lange rechte wegen aandoen door de Moeren fietsen we door Houtem die er verlaten en stil bijligt. 
We fietsen over de Bergenvaart en zien nu nog enkel rechte wegen en boerderijen, Zuidwesterwind is ideaal op dit moment, we laten ons meedrijven door een licht briesje en genieten, een boerentraktor is het enige die onze rust verstoord. Na enkele km's rust zien we aan onze linkerzijde de Sint Karelsmolen opduiken, we fietsen er niet langs maar gaan rechtsaf richting Sint Guustaafmolen, deze oude stenenpoldermolen is sinds 1923 ontdaan van zijn wieken.
Na deze molen komen we voor een tweede keer aan bij de bergenvaart die we een eindje volgen tot in Bulskamp. We fietsen niet voorbij de mooie Sint Bertinuskerk maar gaan rechtsaf richting Wulveringem, kleine rustige wegen brengen ons terug in Beauvoorde.
Een bezoek aan  Kasteelbeauvoorde die eigendom is van de belgische staat is meer dan de moeite. Conclusie van beide Moerentochten, de Moerenroute is veel mooier dan de Cobergherroute

FRONTZATEROUTE

Frontzateroute één van de mooiste

Zoals in mijn vorig verslag over de Blankaartroute is het niet altijd kommer en kwel langs de knooppunten.
Na het lezen zou je denken we gaan nooit meer rond Diksmuide fietsen, maar zo mag je helemaal niet denken.
Vandaag hebben we een ander route uitgestippeld vanuit Diksmuide die meer dan de moeite waard is. Ons vertrekpunt was terug aan de IJzertoren alwaar we direct naar knooppunt 49 fietsen.
Aan dit punt fietsen we op de oude spoorwegbedding (Frontzate) richting Nieuwpoort. Met het zonnetje in de nek, laten we ons 14km lang zachtjes meedrijven door de rugwind langs dit heerlijk onverhard pad, onderweg fietsen we door Pervijze en Ramskapelle.
Aangekomen in Nieuwpoort fietsen we richting vismijn en sluizen. Langs de vismijn zijn voldoende horeca gelegenheden om een koffiepauze in te lassen.
Aan knooppunt 9 kiezen we richting 10. Vanaf hier is het weerom puur genieten op een totaal nieuw fietspad langs de spaarbekken en de IJzer, aan de Uniebrug gaan we naar de overzijde van de IJzer waar we weerom op een nieuw verkeersvrij fietspad fietsen die we blijven volgen tot aan de Schoorbakkebrug.
Veiligheid boven aan beide bruggen, hier moet men nooit de grote baan over, via nieuw aangelegde bruggetjes fietsen we onder de grote baan door wat zeer veilig is om met de kinderen te fietsen.
Iets voorbij Schoorbakke verlaten we de IJzer en fietsen nu door de polders richting Diksmuide, aan knooppunt 5 gaat de route richting Oud Stuivenkenskerke thans O.L. Vrouwhoekje.
Vanaf dit kleine gehuchtje fietst men op een zeer goed berijdbare onverharde pad door de velden richting IJzer.
Aangekomen aan de Yzer, fietsen we rechtsaf richting IJzertoren, onderweg fietsen we voorbij de dodengang die bekend staat voor zijn loopgraven die men kan bezoeken.
Aan de brug in Diksmuide fietsen we onder de brug door en komen op een veilige manier weer aan de IJzertoren aan.

Gevolgde knooppunten

49 - 48 - 3 - 38 - 35 - 22 - 7 - 67 - 8 - 9 - 10 - 23 - 36 - 39 - 5 - 2 - 74 - 49

FREDDY MAERTENSROUTE

reddy Maertensroute




Een van de mooiste routebordjes in Belgie is toch wel die van de Freddy Maertensroute.

Freddy Maertens en ikzelf zijn leeftijdsgenoten en hebben samen enkele wierlerwedstrijden gereden, Freddy is uitgegroeid tot een wereld coureur van formaat, ik ben een gewoon meelopertje gebleven.
Dat deze route niet op mijn palmares mag ontbreken is niet meer dan normaal, gezien ons verleden.
Vandaag bij een temperatuurtje van 20° en zeer weinig wind zijn dit de ideale omstandigheden om de open poldervlakten in de Westhoek te verkennen langs Freddy’s mooiste trainingswegen.
Wij nemen de draad op van de route aan de Leffingebrug, vanaf deze brug loopt de route constant over zeer rustige beton en asfaltwegen richting Mannekensvere.
Het open agrarisch gebied is een aaneenschakeling van Boerderijen.

Tot in Mannekensvere is echter geen enkel terrasje te bespeuren. Eens we dit klein dorpje binnenfietsen is de terras in het dorp een welkomsgeschenk, we drinken er maar eentje, 2€ voor een koffie vind ik toch wel schandalig veel.
We vervolgen onze route richting Rattevallebrug en Schuddebeurze, aan dit gehucht gaan we linksaf richting Lombardsijde, de geboorte en vroegere woonplaats van Freddy.
Vanaf Lombardsijde gaat de route door campinggebieden richting Middelkerke. Dat we op een zonnige zondagnamiddag goed moeten opletten voor de wandelaars is normaal, de duinenweg is een ideale weg voor zowel fietsers als wandelaars, maar we nemen het er graag bij.
Eens we Middelkerke verlaten, verlaten we ook de drukte om terug de rust tegemoet te fietsen, we fietsen nu nogmaals naar de Schuddebeurze, vanaf hier gaat de route nu naar het kanaal Plassendale – Nieuwpoort die we volgen tot aan de brug in Leffinge waar ons einddoel ligt.

SCHOORBAKKEROUTE

en leuke route die door de polders loopt van de kustgemeente Middelkerke is de Schoorbakkeroute. Deze route die als startpunt Middelkerke heeft, is een ideale route om het vlakke polderlandschap langs de Yzer te ontdekken. Vanaf het startpunt aan het VVV kantoor fietsen we onmiddellijk naar de duinenweg, dit stukje langs de duinen is aangenaam om langs te fietsen, midden zomer kan het daar wel zeer druk zijn. Wanneer we die duinenweg verlaten fietsen we naar een grote drukke baan, aan de rotonde gaan we rechtdoor en fietsen nu een eind langs een drukke baan richting Wilskerke. Even voor dit dorp gaat de route linksaf richting kanaal in Leffinge.

We fietsen in dit dorp over het kanaal en fietsen zo het weidse landschap tegemoet. Vanaf nu is het enkel rust en natuur die men tegenkomt. Wanneer we aankomen aan de drukke N369 word de pret even verstoord door het voorbij razend verkeer, we moeten zo'n 2km op onze tanden bijten. Eens dit voorbij slingert de route zich langs een heerlijk weggetje net naast een klein maar leuk kanaaltje waar menige reigers zich te goed doen aan de vis aldaar aanwezig.
We kunnen hem niet zien, maar links van ons loopt de Yzer evenwijdig mee met ons. Aangekomen aan de Schoorbakkebrug met net ervoor een bijhorend hoeve en bijhorende terras gaat de route over de brug en direct rechts langs de Yzer. We blijven nu langs het kanaal fietsen tot aan de Uniebrug.

Hier fietsen we rechtsaf richting Mannekensvere. In dit dorp gaat de route linksaf en fietsen we langs de Vladslovaart, dit is weerom een heerlijk stukje fietsplezier tot aan de Rattevallebrug, wie denkt het mooie is nu voorbij heeft het mis voor, aan de Rattevallebrug fietsen we over het kanaal naar de Schuddebeurze, op het kruispunt in dit gehucht moet men even 5min. vertoeven op een van de bankjes aldaar aanwezig en de fietsers tellen die er voorbij komen, achteraf zal men versteld staan hoeveel het er waren.
Het is nu maar een paar km's meer tot het eindpunt in Middelkerke die we bereiken langs rustige wegen, ondertussen kan men mooi de grote appartementsgebouwen gade slaan die er staan langs de kust. Bij aankomst mogen we tevreden terugblikken, dit was een aangename route. 

BAKELANTROUTE

anuit LANGEMARK Bakelandtroute

Een van de meest gevreesde rovers eind 1700 was Lodewijk Bakelandt.
Deze rover die zich schuil hield in het Vrijbos te Houthulst pleegde vele roofovervallen op boerderijen alom in de streek, voor de boeren was dit een van de meest gevreesde rovers uit deze tijd.
Zo’n 300 jaar later hebben ze van deze beruchte man een mooie fietsroute gemaakt om en rond Houthulst. Aan de kerk van Houthulst is voldoende parking, wij starten de route echter te Zuidschote aan het Ieperleekanaal.
Van hieruit fietst men onmiddellijk langs dit mooie en rustige kanaal op een vrijliggend fietspad tot aan de Iseraboot, aan de brug verlaten we het kanaal en fietsen nu door kleine landelijk wegen, deze houden we aan tot we Klerken bereiken, intussen hebben we al een klimmetje achter de rug.
Door Klerken zelf fietsen we niet, net voor het dorp gaan we via een slechte onverharde weg richting Houthulst.
Soms kan ik toch niet begrijpen waarom ze de fietsers door zo’n slechte onverharde wegen sturen, zijn wij nu echt het stront van de weg?
Vooraleer we Houthulst bereiken moeten we nog een stevig klimmetje verwerken, maar een heerlijke terras in het dorp aan de kerk doet ons snel dit klimmetje vergeten.
Op het terras komt de herbergier een praatje slaan met ons en weet ons te vertellen dat we zeker even naar de Grot van Lourdes moeten fietsen, deze grote die zowat 200m van de route verwijderd is, is zeker de moeite om te bezoeken.

Na dit bezoek fietsen we verder langs de route, hier kan ik toch weerom iets niet begrijpen, Bakelandts schuilplaats was het Vrijbos in Houthulst en de route gaat er niet door. Raar maar waar.
Intussen fietsen we naar de oude spoorwegbedding die ons door Langemark brengt, langs deze oude spoorwegbedding is heerlijk fietsen, wanneer we deze verlaten is het even binnendoor tot we weerom het Ieperleekanaal bereiken.
We bereiken hier het SAS van Boezinge, aan deze sluis is het een en al rust.

KASTELENROUTE

nlangs las ik ergens dat ze de Kastelenroute in West Vlaanderen een stuk ingekort hadden, dat het prachtige kasteel ‘d Aertrycke er zelfs uitgelaten was. Er rees op dit moment een groot ongeloof bij mij, kasteel ‘d Aertrycke er uit laten op een kastelenroute, dit kan toch niet. 
Bij het voorbij rijden zag ik idd. geen bordjes meer, tot op een dag ik er terug voorbij kwam met de auto en bordjes zag staan van de Kastelenroute.

Mijn eerste gedacht was direct, dit moet ik nu toch wel eens uitproberen. Zo gezegd zo gedaan, op een mooie namiddag vertrokken aan het kasteel in Aartrijke voor de kastelenroute.

Eens weg zien we ook tegenovergesteld bordjes staan van de Kastelenroute, raar denk ik zo op het eerste moment.

We fietsen rustig verder richting Zedelgem alwaar we aan het militair domein komen, we fietsen nu een eindje op onverhard terrein door het bos, eens dit voorbij gaat de route richting Beisbroek, de route blijft mooi maar ook hetzelfde zoals het vroeger was, door domein Beisbroek fietsen is altijd leuk, na domein Beisbroek gaat de route richting Tillegembos waar de eigenlijke start nog altijd is, het kasteel ligt er schitterend bij, heerlijk om zien.

We fietsen verder langs enkele onverharde wegen door het bos en komen zo uit langs de Lac van Loppem, vroeger een toeristische plaats voor campeerders, surfers en zeilers.

Het volgende bos die er aankomt is Merkemveld met zijn bijhorend kasteel, weerom is het prachtig fietsen op een onverhard pad door dit bos. De route gaat zo verder richting Veldegem.

Vanaf Veldegem gaat de route richting Ruddervoorde, maar eerst moeten we de autosnelweg over via een schitterend afzonderlijk fietspad, aan het kruispunt is het wel goed opletten geblazen, we moeten hier linksaf, het best is ook links te blijven anders moeten we de grote baan 2 keer dwarsen, en het is hier zeer druk.

Eens dit druk punt achter ons ligt, fietsen we richting Ruddervoorde langs rustige en mooi geasfalteerde wegen, de kerk in Ruddervoorde is op zich een bezienswaardigheid, net ervoor gaan we linksaf tegen het verkeer in, geen nood er staat een bord voor de fietsers.

We doen nu een grote boog rond Ruddervoorde langs zalige wegen, ergens onderweg fietsen we voorbij café De Landsman waar de hond trouw in het deurgat de wacht houd.

Wanneer we een tweede keer over de autosnelweg fietsen naderen we stilaan Torhout, tot aan de N32, in deze streek de Torhoutsesteenweg genaamd blijft het leuk fietsen, nog altijd hebben we geen wijziging gezien van de route, eens we die grote baan over zijn en rechtsaf draaien fietsen we nu  richting Aartrijke, aha hier is die verandering, vroeger fietsten we rechtdoor naar St Jozef Arbeider en dit hebben ze er nu uit gelaten, waarom weet ik verdomd niet, dit was een mooi stuk fietsen, zelfs een stukje spoorwegbedding zat erin, deze mooie stukken hebben ze er allemaal uitgelaten.

Nu ja we volgen onze weg en komen op kruispunt aan waar we een paar uur eerder ook dit kruispunt gedwarst hebben, nu fietsen we terug naar links via dezelfde weg rechtstreeks naar het kasteel waar we gestart waren.

Vol ongeloof sta ik achteraf naar de kaart te kijken, waarom moet ze nu in godsnaam dit stukje route veranderen, waarom twee keer langs dezelfde weg fietsen die toch 4km lang is, waarom het prachtige stuk langs St Jozef Arbeider en de oude spoorwegbedding eruit laten.

Vragen waarop ik waarschijnlijk nooit een antwoord zal op krijgen.

Bij nazicht op mijn teller heb ik precies 56km staan, wat precies hetzelfde is als vroeger wat ook betekent dat de route niet verkort is.

VREDESROUTE

Vredesroute (45 km)Deze route staat in het teken van het verlangen naar vrede. Het parcours vormt een rondrit langs relikten van de Eerste Wereldoorlog. De route volgt de Ypres Salient, de boogvormige frontlijn rond Ieper. Vier jaar van nagenoeg ononderbroken strijdgewoel resulteerde er in een half miljoen doden en een totaal verwoeste streek. Tientallen militaire begraafplaatsen langsheen het traject vormen evenveel stille getuigen van de dramatische tol die de "grootten oorlog" eiste. De route vertrekt vanuit Ieper en leidt vooreerst naar het provinciedomein De Palingbeek en de sites van Hill 60 en Hill 62. Vervolgens wordt Zonnebeke en het Britse Tyne Cot Cemetery aangedaan. Verder gaat het naar Langemark, waar op het Duitse Soldatenfriedhof o. m. 3.000 studenten begraven liggen. De terugweg voert langs het Ieperleekanaal en het Essex Farm Cemetery. (Route in het Regionaal Landschap West-Vlaamse Heuvels) 

OUDE DIJKENTOUTE

De fietsroute die niet mag ontbreken op mijn lijst is de Oude Dijkenroute, wanneer deze route op 300m van je deur voorbijkomt zou het onlogisch zijn dat je deze route nooit zou gefietst hebben.
De officiele start is in De Haan aan het tramstationnetje.
De Haan in de zomer een levendige en drukke stad is zeker een mooi aanvangspunt. Vanaf De Haan fietst men noordwaarts, aan de linkerzijde ziet men de duinen, waar prachtige wandelwegen zijn, zolang fietst men niet langs deze duinen, iets verder gaat men rechtsaf en via een vrijliggend fietspad fiets men richting Vlissegem en Stalhille.
Iets voorbij Stalhille komt men aan het kanaal, waar nu eindelijk een nieuwe brug is aangelegd voor fietsers, die ondertussen al weer afgebroken is.
Er is voor de fietsers speciaal een overzetbootje aangelegd. Spijtig genoeg vaart dit overzetje niet op zondag, via de brug links over het kanaal bereikt men ook de overzijde. Ongeveer 4km volgt men het kanaal om over de autosnelweg Brussel Oostende te fietsen.
Vanop de brug kan men al de scherpe kerktoren van Oudenburg zien, eerst moet men nog de kleinere dorpjes, Ettelgem, Roksem en Bekegem voorbij.
In Ettelgem kan men een bezoek brengen aan de Hoge Dijken, een recreatie- en natuurgebied met een vijver (32 ha), ontstaan uit een zandwinningsput, in  Roksem kan men de witte molen (1843) bewonderen, deze witte molen is sinds dit jaar iedere eerste zondag van de maand open en zal draaien tussen 14 en 18h.

                              

Westkerke is het volgende klein dorpje die men doorfietst om daarna Oudenburg te bereiken.
Een bezoek aan het stedelijk archeologisch museum in het abtsgebouw die zo'n 100m van de markt gelegen is, is eveneens een bezoek meer dan waard. Via de markt met zijn 2 terassjes en de kerk komt men terug aan het kanaal aan, niet dezelfde van daarjuist, hier fietst men ongeveer 3km langs tot aan de Plassendale brug.
Via rustige wegen met nog enkel Klemskerke als dorp komt De Haan terug in zicht, de glaskoepel van Sun Parcs is al van ver te bewonderen.
De Oudedijkenroute heeft vele kleine aangename dorpjes langs zijn traject, die een bezoek waard zijn.
Midden zomer kan men beter parkeergelegenheid vinden in die kleinere dorpjes voor de auto dan in het drukke De Haan. 

GODELIEVEROUTE

Hoe hard het leven van een jonge vrouw kan zijn, heeft Godelieve aan de lijve ondervonden. 
Godelieve werd geboren omstreeks 1052 en op 6 Juli 1070 gewurgd door lijfwachten van haar echtgenoot. 
Op de plaats waar Godelieve gedumpt werd na de moord is nu het Godelieveklooster, ook genaamd Abdij Ten Putte.

 
Deze Abdij is toegankelijk voor het publiek en men kan er ook de start nemen van de Godelieveroute.

Deze route loopt grotendeels door landbouw en akkergebieden tussen Nieuwpoort en Gistel. 
We nemen dus de start aan het klooster te Gistel, aan dit klooster is ruime parking voorzien. We fietsen zuidwestwaarts richting Zevekote langs een kanaaltje het Grootgeleed genaamd. 
De route is een aaneenschakeling van rustige wegen die ons door Slijpe naar Westende brengt. 
Via de Schuddebeurze, een gehuchtje tussen Lombardsijde en Westende maken we eigenlijk een ommetje, we komen in dit gehuchtje tweemaal op dezelfde plaats. 
Eens dit voorbij fietsen we naar het kanaal tussen Nieuwpoort en Oudenburg, aan de brug in Slijpe gaan we linksaf richting Middelkerke, deze weg is wel de drukste baan die er is langs de route, nochtans zijn er mogelijkheden genoeg om deze baan links te laten liggen. 
Goed, we fietsen door Wilskerke en zien aan de kerk het standbeeld van Fleris zien. 
Fleris was een knecht die graag knechten en meiden peste, op aanraden van de pastoor gaven ze Fleris pap met look, nadat hij zijn pap binnen had verhuisde hij van het erf, de volgende nacht daarop brande de hoeve helemaal af. 
We fietsen verder richting Leffinge, alwaar we de prachtige kerk kunnen bewonderen. 

 
van hieruit fietsen we terug naar het kanaal tot aan de brug in Snaaskerke, hier gaan we het kanaal over en volgen de oude spoorwegbedding richting Gistel. 
We volgen nu ook een gedeelte van de Wijnendaleroute, aan het station te Moere verlaten we de oude spoorwegbedding en fietsen richting Moere, vanaf hier is het weerom zeer rustige maar ook bloot, daarom noemt deze streek ook Moere Blote. 


Bij hevige wind is het tot in Zevekote waar ons einddoel ligt hard duwen op de trappers, bij aankomst mogen we terug blikken op een mooie en leuke route.