Aan het kasteel van Beauvoorde aangekomen konden we zien aan de wagens met fietsendragers dat er nog mensen op toer waren met hun fiets.
Beauvoorde bekent om zijn paté is een klein en leuk dorpje die onder bewind staat van Wulveringem.
Op een steenworp van de Franse grens, diep verscholen in de westhoek malen we onze eerste km's, we fietsen door Izenberge langs de prachtige Sint Mildredakerk met zijn mooi laatromaans torentje. Alsmaar dichter komen we bij de franse grens, en fietsen door Gijverinkhove. Kronkelende wegen leiden ons naar Leisele, de Stalijzermolen trekt onze aandacht, deze molen is gebouwd in 1804, geklasseerd in 1973 en gerestaureerd in 1995.
Nadat we deze molen van dichtbij bestudeerd hebben vervolgen we onze weg en fietsen doorgeen Leisele, we zijn nu zeer dicht bij de franse grens maar fietsen er net niet over. Vooraleer we de lange rechte wegen aandoen door de Moeren fietsen we door Houtem die er verlaten en stil bijligt.
We fietsen over de Bergenvaart en zien nu nog enkel rechte wegen en boerderijen, Zuidwesterwind is ideaal op dit moment, we laten ons meedrijven door een licht briesje en genieten, een boerentraktor is het enige die onze rust verstoord. Na enkele km's rust zien we aan onze linkerzijde de Sint Karelsmolen opduiken, we fietsen er niet langs maar gaan rechtsaf richting Sint Guustaafmolen, deze oude stenenpoldermolen is sinds 1923 ontdaan van zijn wieken.
Na deze molen komen we voor een tweede keer aan bij de bergenvaart die we een eindje volgen tot in Bulskamp. We fietsen niet voorbij de mooie Sint Bertinuskerk maar gaan rechtsaf richting Wulveringem, kleine rustige wegen brengen ons terug in Beauvoorde.
Een bezoek aan Kasteelbeauvoorde die eigendom is van de belgische staat is meer dan de moeite. Conclusie van beide Moerentochten, de Moerenroute is veel mooier dan de Cobergherroute
Geen opmerkingen:
Een reactie posten